tokat gibi patladı suratımda. bir bucuk seneyi geçmiş konuşmayalı. hep yarım hep eksik. iğrenclik dolu gunler içimdeki aşkla her ayrıntımı kanatıp duran. hepsi geçti dün gözlerimin önünden. aptal bi tesadüfe mahkum olmus gibiydim bi kaç dakika. sevdim onu cok sevdim. ilk aşkım herşeyim(di)...
ama o kadar küçük o kadar çaresizdim ki. o kadar aptal! en ufak dokunuşuyla beni sevdiğini sanmıştım. tek tuşla çalışan bi oyuncak gibiydim. dudaklarıma o öpücüğü kondurduğu zaman herşeyimle teslim oluyodum. o kadar iyi kullandı ki duygularımı. tüm iyi niyetimi sömürdü! bitirdi beni yedi. nefret ettirdi. ağlattı gecelerce. beni onu içimde öyle güzel yaşatmıştım ki. öyle güzel bi yer edinmişti ki en derinde. dün anladım ki çıkaramamışım. en derine gömmüşüm onu. üstüne toprakları tek tek ellerimle atmışım. geçen 2 yıl boyunca. kendime itiraf edemediğim gerçekler kemiriyo dünden beri beni. gerçek yok. gerçeği bitirdi o. benimle birlikte bitirdi.
Dünyada bu kadar iğrenc bi insan oldugunu bilemiyecek kadar kucuktum. Ondan hiç beklemezdim ki. ne yaparsan yap eski! gitmiyo kalbinden. öyle bi gözümü açtı ki benim. öyle bi büyüttü ki 20 haziran beni. sonrası tabiki. 19 aralık. Sende beni çeken bişey vardı ? bu ne ya.. ben biliyorum neyin çektiğini aptallığım! hep hayaller kurmuşum gözümü açtığımdan beri bu dunyaya. önce o olmus herseyin sahibi. büyümüş büyümüş bedenimle birlikte... masumluğumun tadını unutmuşum onun dudaklarında. kendimi o kadar düşürmüşüm ki..günahlarım senin ruhunla birlikte çürüdü. yanlışlar sevildikçe doğrular değişirmiş ya..senin doğruların olmus tüm pislikler... o kadar boşalmış ki kafanın içi. ruhun.. ne anlatılmaya çalışırsam ona. değişmez hiçbişey. tek bi şeye odaklanmış ruhu. gerçekleri görmeme rağmen. tüm bunları bilmeme rağmen. olmuyo tamamen çıkmıyo. çıkamıyo. bu da bana feci derecede kötü hissettiriyo kendimi.
ilkler unutulmazmış. niye o peki. hiç haketmeyen. tüm iyi niyetimi. tüm saflığımı o kadar iyi kullandı ki. pişman oldum onu sevmekten. ama kendi içimde yaşattığım o'nu sevmekten hic pisman olmadım. şimdi kendi yaşattığımda ona dönüştü. kendi elleriyle. bitirdi tüm hepsini. ama dün tam 1,5sene sonra konuşmamız yüzyüze. kendimle çelişiyorum. her seferinde ayrı bi bilmece. her seferinde farklı bi karmaşa. kendime kızıyorum. çok kızıyorum. ama kendime kızarken bi yerden bişeyler dokunuyo kalbime. gözlerim doluyo. farklı oluyo. ne olduğunu bana ne olduğunu bende bilmiyorum. kendime küçüklüğüme yeniden yenilmek istemiyorum. yenilmemde zaten. sadece bu zamanlarda bide bu biraz ağır geldi yüreğime. beni aşağılara çeken bişey var. olmamalı. gerçekten olmamalı artık...o kadar cok gün var ki onunla geçirdiğim. anlamlıyken anlamını yitiren onun sayesinde. geriye baktığımda 2senemin tamamını dolduran. içimdeki duyguyu çözemiyorum. yabancıyım kendime. yabancılaşmışım. ne hissettiğimi bilemiyorum. gerçekten ağırmış ama yaşadığım bunu anladım. alt üst oldum işte yeniden. sonucu yok istemiyorum biliyorum. ama bu duygu ne çözmem gerek. bilmem gerek ki üstesinden gelebileyim. bitirebiliyim. içimdeki bu savaştan yara almadan yeniden,kanamadan çıkabiliyim.. mumlar vardı önce. karanlıkta söylediği şarkılar. dokunduğumda gözlerimden akan gözyaşları. çabalarım. altında yatan imaları anlamadığım mesajlar. kalbimden kopan parçalar. beklentiler. içimdeki bu geçen günlere duyduğum inanılmaz hırs!ona duyduğum nefret! kalbimden çıkamayışı. sabahın 3ünde uykumdan uyanıp, uyurken onu izlediğim aptal gün. hepsi birikip birikip patlıyo içimde. patlamaların boyutu değişti belki. araya baska hayaller.. başka kokular girdi.. kokusu gitmedi ama. ondan uzakken bile benim icin en değerli(ydi) insanın üstünde duydum onu bi kaç kere. toplamam gerekti kafamı. topladım. başardım. ama şimdi aptal bi konusmanın esiri olmuş beynim. ruhum. sanırım herşey suan cok taze... evet.. yarın sabah uyandığımda herşeyin normale dönmesini umuyorum.. bitmesini.....
onun yarattığı uçurumun içine tekrar düşmeden kurtulmayı.............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder