110

seni anlattım sayfalarca bende kalan neyin varsa
bi şişeye koydum sonunda... denize attım...
benden uzak ol istedim,düşünmekten vazgeçtim
kaçtım saklandım ormanın içinde kimse bulmasın istedim
çünkü seni sevmeye görmeye gücüm yok benim. basit bi cümleden ibaretim.. seni unutmaya cok istekliydim, beceremedim..
kırıldı düşler sözlerinde, bi cocugun gözlerinde.. öldürdüğün bi aşktı bu..
sakladım çekmecemde..

sen hiç kaktüs olmak istedin mi?

ben istedim,hemde cok fazla.. tepkisiz dikenli hissiz.. cok olmak istedim gecen gun.. bi an için oldum da.. sonra içimde bi yerler acımaya basladı bi kaç dakika içinde.. sonra cok olmak istedim olamadım. sacmaladım güldüm geçtim takıldım ettim.. böyle garip bi his.. bazen biri geçiyo sonra diğeri diğeri diğeri.. aa bak orası aa bak burası orası.. garip bi sekilde sürüklenip gidiyo içimde.. böyle kapı açılıyo bazen kalbim 564564 parcaya ayrılıyo.. sonra değişik oluyorum. garip yaa kim gelsin kim gitsin bilmiyorum.. böyle uzaklastıgında bi yerden kalbinde kalıyo.. bi film izlemiştim.. o repliği unutamıyorum.. tam hatırlamıyorum ama böyleydi galiba.. ne kadar garip ölürken aşkınıda seninle beraber götürüyosun..






bilmiyorum hiç bişey.. oldugum heryerden uzaklasmak istiyorum..

solgun günler..

soguk bi gece.. oğlum kucagımda uyuyo.. guzel bi şarkı çalıyo etrafta içimdeki tüm düşüncelerle dans ediyolar yavasca.. ruhumu sarıp damarlarımdan geçiyo. beynimi ele geçiriyo.. zaman geçtikçe bi soguk bi sıcak. daha temkinli hersey daha yavas.. daha sade daha guzel.. garip farklı hiçbişey yok ortada bu da beni garip bi sekilde mutlu ediyo. hersey olması gerektiği gibi değil kesinlikle.. ama düşünceleri öldüren hisler olması gerektiği gibi düşündürüyo beni.ve öyle hissediyorum hersey cok guzelmiş gibi.. bazı şeyleri sorguladıkça derinine inmeye calıstıkça daha cok örümcek ağları sarıyo etrafı.. bi bilmecenin içinden ne kadar cok cıkmaya calısırsan o kadar cok uzaklaşıyo cevap. olan bi soruna.. soruya.. hiç dokunmicaksın.. ya zaman çözücek yada hiçbişey. öyle kalması gerektiği gibi kalıcak.. gücümüz var belki... beynimizin ruhumuzun kalbimizin. ama bazen öyle durumlar var ki hiç bişey fayda etmiyo.. bu üçünü kullanıp hayatını istediğin şekilde yönlendirmeye calıstıkça daha cok karışıyo. arap saçı gibi. çözmeye calıstıkça daha cok büyüyo.. oldugu gibi yasıyosun hayatı. fazla düşünmeden mutlu bi sekilde.. bu gerçekten huzur veriyo belki.. yada öyle sanıyoruz.. çabalar uzak. çabalar fayda etmez.. istemedikçe zaten bütün olan güçte kayboluyo.. sadece olmayan bi seyin etrafında daireler çizip duruyoruz işte. hayat böyle değil mi zaten? girmeye calıstıkça acıyan bi can.. denedikçe yorulan.. herseyden soguyan. soguk kalbimizi ne kadar kurtamaya calısırsak o kadar sıcağa yaklasırız.. mutluluga aska bazen. aşk .. 3 harften fazlası değil.. dene yanıl. dene durmadan. yok saçma gerçekten.. baglanmak belkide. değersiz bi kaç harften ibaret. sonu gelmeyen cümlelerin kahramanlarına baglanmak akıl karı değilmiş.. sızlar tabi bazen sol yanım. insanlık halleri.dogal duygular sunulmuş bazı bize.. yukardan.. herseyin kimyasal acıkmalası varken bununda varmış.. vücuttaki tüm dengeleri değiştirmek zaman alıyomus gerçekten.. hani derler ya her olan olayda yeni bişeyler öğrenirsin.. çekilen her acıda.. rüzgarın şiddeti giderek artar bazen.. alışır vücudun. bağışıklık kazanır.. daha fazla rüzgar.. içte yaşanan fırtınalar.. kalpten kopup bütün bünyeni dağıtan.. biraz kalp mantık dinlendirmesi sonucu.. daha güçlü.. belki bi kaç ilaç..ilaç gibi gelen hersey. noldu smdi daha mı güçlü.. evet öyle.. ihtiyacım olan sey et parcası değil.. et parcasının içinde bulunan benimle dolu olan bi kalp değil. biraz anlayıs bi parça mutluluk ve güven.. bi kaç uyduruk cümle kurup soğuklara dogru kendini çeken değil..içi boş bahanelerle cocuk avutmaya benzemiyo hayat.. gerçek hayat bu değil.. gerçeklik kesinlikle bu değil.. asıl gerçeklik içimde dolasan bi duygu.. bana tatlı bi sekilde gülümseyen.. tatlı bi duygu..zorla hayatlara dahil olma cabası.. gerçek hayat gerçekten bundan daha fazlası........

details in the fabric...

kelimelerin dökülmesi için acının kamçılaması gerekiyomus ruhumu.. bunu anladım bu geçen 1aylık süreç içinde.. ruhum bomboş kafam bomboş oldugu sürece saçmalayıp duruyorum sadece.. nası nerden kim hic bu sorularla ugrasamıyorum..ve hala yazamıyorum