04.01.09 00:24

Bu gece diğer akşamlardan daha bi başka özlüyorum seni.Daha farklı...daha bi başka boyutta..çoğaltıyorum seni bu akşam. sana göre ayarlanmış bi fotokopi makinesi gibi kalbim.sırf senin icin calısıyo...Kuru gözyaşlarım var ,dışarı akamıyolar.Benden sıkılmanı istemiyorum,bu gece mesaj attım sana 3 tane.Blogspotta yazdıgım yazının bi bölümü..Cevap yok,beklemediğimi belirttim.Kopamıyorum Cagan...Kalbim cok acıyo. Şu iki günlük dünyada neden bu haksızlık.. niye?bi şekilde gülemiyorum .Etrafımdaki mutlu insanlara bakıyorum.Nası başarabiliyolar diye merak ediyorum sadece.Günlerce senin olmak istiyorum.Bu konular karşılıklı tabiki.Keşke ikimizide yaşatabilseydim. İkimiz içinde nefes alabilseydim.Küçük bi ev olurdu içinde yaşadığımız. Sen olurdun,kokun olurdu,ben olurdum. Televizyonumuz olurdu siyah bi tane,çalışmasada olur...Karanlığı hissettiklerimizle aydınlatırdık. Sonra parçalanmış kuklalar gibi yönlendirirdik hayatımızı. Yemek yapardım sana,müzik sesleri olurdu her yandan gülüşünü bastıran. Tüm Çağanları tanırdım o zaman. Paranoyak Çağanı da severdim yalnızlığımızda,sıkılır kaçmak isterdin bazen giderdim o zaman. sonra yine gelirdim.Geceleri tek yastığım olurdun. Sevdiğin göbeğimin üstünde uyurdun bazen. Üşürsen ısıtırdım seni en saf duygularımla beraber. Konuşmazdık bazen. Yine bakardın bana. Ağırlığını üstümde hissetmedikten sonra ne anlamı olurdu ki.. Üstü karalanmış tüm yaşanmışlıkları atardık kirliye,Renklileri siyahları beyazları ayırır yıkardık birlikte. sonra temizlenmiş şekilde geçirirdik üstümüze tekrar,etrafımızda bıraktığı pis kokuları gitmiş şekilde. Daha bi mutlu olurduk o zaman. Daha bi biz olurduk. İçerdik seninle. sarhos olurdum senle sonra. Hayattan aldığımız yaraları birlikte sarardık... Kanarsa eğer bakmazdın sen. kan görmeye dayanamazsın.. ben kapatıp,iyileştirirdim hepsini sen görmeden. Kadının olurdum sonra,ağlardık birbirmiz için utanmadan. Sıkılır mıydık yaşadıklarımızdan? sanmıyorum.. ruhumuz yenilendirdi bazen. dedim ya Biz Biz olurduk o zaman!