26 Eylül 2008 Cuma

Dalgalar...

Istanbul yatak döşek ağlaya dursun.. bizde karmaşalarımızın içinde kaybolup gidelim bu koca şehirde..
Doğduk,geldik bu dünyaya.. Kimse mutlu değil(miş). Neymiş?
17x365+6... bu kadar yaşadım... gün geçtikçe bindi sırtıma sorumluluklar sanırım.. dediler ki.
her yeni probleminde bir öncekine gülüceksin.
haha.
gülerim gülmem gülerim gülerim gülmem.. ama simdi hayat gercekten sanki zorluyo gibi.
gösteriyo kendini. bana diyo sanki hazırlan bak bu yaşadıkların ne ki.. asıl sorunlar bekliyo seni..
Umutlarımız var ya.. gelecekle ilgili planlarımız,
cok param olucak,iyi bi işim olucak,iyi bi eşim olucak, bugünler biticek unutucam..?
hadi ya gercekten olucak mı.. yoksa yasam denen su sacmalıkta kendimizi mi kandırıyoruz?
beklentileri var herkesin. benimde var. bende herkesim.
sicacik evimde uzatıp ayaklarımı televizyonumu izlicem. sıkıntısız problemsiz.
bu mu?
hayatın ne getireceğini bilmiiyoruz,bilemicez..
ölücez tek başımıza giricez o toprağın altına...
kimse olmadan,yanımızdaki kuru kalabalık olmicak artık!
o zaman mutlu oluruz belki kim bilir..
umut yok,calismak yok.. sıkıntı yok, dert yok..
ama herseye ragmen yasamak guzel. bugun bunu anladım DALGALARIN içinde..
köpekten korkarım aslında.. ama küçücük bi köpek. miniminnacik.. sandalın içinde dalgalarla mücadele ediyodu. titriyodu ,hayatta kalmak istiyodu..
benim cok değerli arkadaslarım var.
ayakkbılar cıktı suya girildi ve nankör köpek kurtarıldı.. o an ki sarılısı köpeğin herseye değerdi...
yaşamak güzelmiş demek ki. anladım bunu bugun.
buyuuukk bi mide bulantısıyla girip eve oturdum bu sacma bilgi sayan aletin basına.
hayat zor di mi?
*norlevolar* etki ederken vucudumun dengesine karmasanin icinde kalmısım..
gel gel 20YTL. caresiz kız modelleri 20YTL.
Dalgaların arasında ben kalsam cok korkardım cok cok hemde.
köpekten cok titrerdim hayata tutunmak isterdim..
bu yuzden herseye ragmen mutluyum nefes alıyorum.
kimseye ihtiyac yok
kuru kalabalığa ihtiyac yok..
hadi artık kacalim buralardan....

Hiç yorum yok: