6 Ağustos 2013 Salı

aldatıldık.

yaşadığımız her seyden ders cıkardıgımız surece ayakta kalabiliriz sanırım. aynı hatalar tekrar tekrar oldugunda hic bisey normale dönmüyo. şöyle bi soru var aklımda bi yerlerden kulagıma calinan..

her hayatımıza giren insan birbirine benziyo mu. yoksa kalbimiz biraz karanlıklarla kaplı olduğu için sorunlu insanları biz mi kendimize çekiyoruz?

kalbimizi nasıl temizleyebiliriz? cok yorgun ve kimseyi istemediğimiz dönemler.

inancın kırıldıgı. daha 22de. tekrar inanılır biliyorum. zaman geçer ama zor sanki en azından kör gözlerimiz açıldı. klasik bi türk filmi sahnesi gibi. araba degil bu sefer düşüncesiz insan çarptı ve açıldı.

aslında etraflıca düşünürsek hayatı cok büyütüyoruz. hırslar saçmalıklar. ama herkes kafasını yastıga koydugu an cok masum. içten ne geliyosa onu yapmak düşünmemek lazım. valla bak

Hiç yorum yok: