kırmızı birikintinin ortasında yalnız kalmıştı aydınlık odada,masumiyeti herşeyden daha yakındı. elini uzattı küçüklüğüne dokundu. 60 saniyeden daha bi kısa sürede 15seneyi geride bırakmıştı...
belkide büyümesi gerekliydi artık gerçekleri görmek için.
büyüdü. gri siyah ve beyaz içinde.. kırmızılık gitmemişti. O kapıdan ilk girdiğinde küçüklüğünü tutarken elinde,büyüklüğünü ve zorluklarını sırtına geçirerek çıkmıştı sıcak bi haziran gününde o kapıdan.. ufak bi heyecanla birlikte...
zorluklar şimdi karşısındaydı ve içine çekmişti onu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder