hayalperest.

hayat yormaya basladı sanırım. gücüm kalmadı. bitik hissediyorum kendimi. icimdeki ufacık umut parcasida uçtu gitti yaşadığım rüzgarla birlikte. hissettimde ben hic mutlu olmamısım aslında. hep icimde acaba*lı sorular oldukca nereye mutluluk. gercekten hissettim bazı seyleri bazen. güzeldi cok güzeldi. ama hep sorular olmus cevaplanamamıs. sanırım hic bi zaman alınamicak cevaplarla dolu insan yaşamı. böyle değişik şekillere bürünüp yasamak hayatı güzel mi.
icten gelmesi lazım. mutlu olmak lazım. şunu anladım ki aşk falan gerekli değil insan yaşamında bu kadar. özellikle senden bi cok sey götürüyosa.
evet getirdi bana mutluluk. ama daha fazla üzüntüde getirdi. karmasa getirdi. sanki düğüm olmustu kalbim. şimdi kurtulurken bunlardan geriye yaralı bi kalp. yıkık bi ruh kaldı. yaşama sevincine dair bişey kalmamıs icimde. Hayal kurdum durmadan. noldu?
bi kac cümleyle yıkıldı geçti. oysa benim hayallerim ne kadar güçlü,ne kadar saf,ne kadar masumdu. dünya yıkılsa bize bişey olmaz gibi geliyodu. demişti bana. ne kadar yalanmıs. ne kadar safmışım. ne kadar küçüğüm daha. tanıyorum işte zamanla insan türlerini. böyle büyümek cok kötü. güven sorunum olustu insanlara. her söyledikleri cümleleri başka yerlere cekip mutsuz ediyorum şu ölümsüz ruhumu. bedenimi bosver. bedende acılan yaralar ucup gidicek ama ruhumla sonsuza dek birlike olucaz. ben zaten ruhum. beden sadece bi arac korkutmamak icin. ama artık zarar vermicem sonsuz ruhuma. hissettiklerimi. hic bi insan iz bırakmasın daha fazla üstümde. aşık olmaktan cok korkuyorum artık. sevmek,baglanmak uzak olsun benden. nolur artık mutlu olalım. lütfen.
bunu istiyorum sadece.icten gelerek gülebilmek. gün icinde gereksiz insanları hatırlayıp. ruhumu kanatmak istemiyorum. sadece içten gelerek. hic bisey düşünmeden. sadece mutlu olmak istiyorum. yaşamaktan,nefes almaktan zevk almak istiyorum. mutlu olmalıyım artık. sadece mutluluk. bunu istiyorum. üşümek istemiyorum. hayalperest olmak istemiyorum......